Ταξιδεύοντας

Kαλό μήνα και... αφού η ζωή συνεχίζεται, καιρός να ασχοληθούμε μόνο με γήινα. Με ό,τι
αρχίζει και τελειώνει στην αυτοκίνηση.

Ταξιδεύοντας, λοιπόν, και προβληματισμένοι από το 500L στο «οδοιπορικό» του περασμένου
μήνα, αυτήν τη φορά, με την ευκαιρία ταξιδιού στην Κοζάνη, βάλαμε στο χέρι το Ford Β-ΜΑΧ
με τον «καλό» 1.000άρη των 120 ίππων στο «πήγαινε», και το Nissan Juke 1.5D των 110 ίππων
στην επιστροφή.
Τι να σχολιάσουμε; Καταρχήν, το Β-ΜΑΧ δεν είναι ακόμα ένα «πολυμορφικού τύπου», αλλά,
ακολουθώντας τη γραμμή Ford σε οδική συμπεριφορά, έχεις στα χέρια σου ένα ενδιαφέρον
πακέτο, που εξελίσσεται σε ευχάριστο όταν αποφασίσεις να κινηθείς σβέλτα (ΟΚ, αέρα - ναι,
με αυτό με τις συρτές πόρτες) σε ενδιαφέρουσες διαδρομές, όπως το κομμάτι Σαραντάπορο-
Σέρβια. Σχετικά στενός δρόμος, χωρίς πολύ κλειστές στροφές, καλό (σχετικά) οδόστρωμα,
ελάχιστη κίνηση, και το πακέτο αποκαλύπτει δυνατότητες επιπέδου GTi. Γνωρίζαμε πως αυτό
δεν είναι «χιλιάρι», αλλά ο τύπος του αμαξώματος δε μας έβαζε σε... πονηρές σκέψεις.
Εννοείται πως τα φρένα κουράζονται και δεν ακολουθούν το κρεσέντο που επιβάλλει το σύνολο
κινητήρας-κιβώτιο-τιμόνι (κυρίως), αλλά η κόπωση είναι φυσιολογική.
Ευχάριστη έκπληξη; Η κατανάλωση σε ένα σβέλτο ανέβασμα στη φιλόξενη Κοζάνη δεν ξεπέρασε τα
9 λίτρα/100 χλμ., όταν ο ντίζελ της Nissan στην επιστροφή δεν κατέβηκε κάτω από τα 10
λίτρα. Θα πείτε, με τις κοντές σχέσεις του Juke και την πολεμική θέση οδήγησης,
«λύσσαξες», χρονιάρες μέρες. Η «λύσσα» σήμερα θέλει πολλή συζήτηση, και πάντως με δαύτο
μπορεί να μη διαγράφεις ιδανικές τροχιές, αλλά σημειώνεις πολύ υψηλή μέση ταχύτητα, χωρίς
να νιώθεις άβολα από τις όποιες κλίσεις του αμαξώματος στο δύσκολο επαρχιακό δρόμο, όπως
το κομμάτι που σε οδηγεί στη Λάρισα. Όχι, δε λαχταρήσαμε!
Αντίστοιχα συναισθήματα και υψηλή μ.ω.τ. χωρίς λαχτάρα, με το Q5 ντίζελ των 177 ίππων
(αυτόματο και Quattro) σε ένα σβέλτο (περίπου αυθημερόν) «Αθήνα-Σέρρες-Αθήνα», με την
κατανάλωση όμως τσιμπημένη (12 λίτρα/100 χλμ. τέρμα γκάζι, με το ταχύμετρο να μην
ανεβαίνει, αλλά ούτε να κατεβαίνει από τα 200 χλμ.).
Στις Σέρρες; Εκεί πάντα θα βρεις έναν ωραίο άνθρωπο, καλό φίλο, όπως είναι ο Χρήστος
Κωνσταντινίδης του «Ελπίδα», της VW-Audi και, βέβαια, της πίστας στις Σέρρες. Η καλύτερη
στα Βαλκάνια και ακόμα καλύτερη σήμερα, με νέο τάπητα, που δεν ξεσκίζει τα λάστιχα. Με τον
Χρήστο μπορείς να συζητάς όπως οδηγείς, σε ρυθμό και χρόνους. Έξυπνος, υπερδραστήριος,
αποτελεσματικός, πολιτισμένος και έντιμος. Ένα σπάνιο πακέτο, που το βρίσκεις πάντως στην
ελληνική επαρχία. Εντυπωσιακή η Κοζάνη, με ωραίους, φιλόξενους και ειλικρινείς ανθρώπους
με μπέσα (Σ.Χ.: ο Φίλος-συνεργάτης Παύλος Μυροφορίδης είναι ένας από αυτούς), μέσα στην
ενέργεια οι Σέρρες, με τον οικοδεσπότη Χ.Κ. να μας περνάει μηνύματα αισιοδοξίας. Η
αθλητική εξέλιξη εκεί δεν ήταν η αναμενόμενη, αλλά δε συμμετέχεις απλώς σε έναν αγώνα,
αλλά σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα με πολλούς αγώνες και ισχυρούς αντιπάλους. Από τη στιγμή
που διαθέτεις τα απαραίτητα όπλα, μάλιστα, και έχεις στο επιτελείο ικανούς και
αποφασισμένους τύπους, η εμπειρία σε γοητεύει, σε κρατάει γενικότερα ζωντανό, ενώ σου
δίνει και κουράγιο για ειδικές διαδρομές σε διάφορα επίπεδα.
¶λλωστε, «ειδική διαδρομή» παραμένει το ζητούμενο για μία ολόκληρη ζωή. Είναι μονόδρομος
να μη διεκπεραιώνεις, αλλά να «φτιάχνεις» καταστάσεις, εμπνέοντας και τους γύρω σου. Το
τελευταίο είναι και το δυσκολότερο. Σε τριάντα ημέρες περισσότερα. Ο ΚΚΕ παλεύει με
δημιουργικό άγχος, ώστε να έχουμε καλά νέα. Ειδήσεις που θα αντέξουν στο χρόνο._ Σ.
Χατζηπαναγιώτου

COTY
Mε την εκδήλωση στο Μορτφοντέν στις 19 Φεβρουαρίου ολοκληρώνεται η «προεργασία» για το
COTY, τίτλο που διεκδικούν οκτώ εξαιρετικά αυτοκίνητα, όπως η A-Class, το V40, η GT86(!),
τα Clio + «208», το i30, το Golf VII και το B-MAX με ατού τον 1.000άρη-«θαύμα της Ford».
Συνήθως τέτοια εποχή έχεις αποφασίσει «Το» αυτοκίνητο, και μένουν οι λεπτομέρειες ώστε να
κατατάξεις την 8άδα (φέτος), και κυρίως να μοιράσεις τους 25 βαθμούς. Εννοείται πως στην
άτυπη δική μας εσωτερική μάχη ανάμεσα σε Clio και V40 δε χωράει ούτε αυτή η σύγχρονη
«Celica» με την κίνηση πίσω. Επισημαίνεις-αναλύεις, λοιπόν, τα πολλά ατού του εξαιρετικά
καλού μικρoμεσαίου γαλλικού, όπως και του σουηδικού χάτσμπακ της κατηγορίας κύρους, που
παλεύει στα ίσια με τους κολοσσούς της κατηγορίας, και στη συνέχεια αναρωτιέσαι πώς
φτάσαμε στα οκτώ.
Απορείς, για να είμαστε ακριβείς, πώς είναι δυνατόν να μην είναι στη λίστα το Opel Adam,
αλλά και -κυρίως- το Κia CeeΆd. Στην πρώτη περίπτωση, πιστεύουμε πως οι συνάδελφοι δεν το
υποστήριξαν, ακολουθώντας το άτυπο αλλά πραγματικό «ψυχραιμία, όχι πάλι Opel», που πάντως
αδικεί την κατασκευή, και στη δεύτερη είναι σαφές πως δόθηκε βάρος στο «αδελφό» i30. Ποτέ
δεν κατάλαβα τους υπεύθυνους μάρκετινγκ των αντιπροσωπειών, σήμερα δυσκολεύεσαι να
αντιληφθείς και τη φιλοσοφία των ειδικών στα εργοστάσια. Αν σας δοθεί η ευκαιρία,
δοκιμάστε το CeeΆd 1.6 με τους 128 ίππους, και απλώς θα επιβεβαιώσετε ότι είναι καλύτερο
από το αντίστοιχο Golf, ενώ «βλέπει» και την Giulietta. Μη σοκάρεστε. Ψυχραιμία. Κάθεσαι
σωστά. Πατάει τέλεια. Πηγαίνει γρήγορα και έχεις στα χέρια σου το σωστό για κάθε απαίτηση
τιμόνι. Το πρώτο CeeΆd ήταν εξαιρετικό. Το τελευταίας γενιάς είναι καταπληκτικό! Υπόκλιση
στους Κορεάτες τεχνικούς και στους συνεργάτες τους στην Ευρώπη._ Σ. Χ.